Ecuador en Galapagos - algemene informatie
Ligging van Ecuador: westkant van Zuid-Amerika
Kaart van Ecuador
Ecuador, officieel de Republiek Ecuador, is een land in het noordwesten van Zuid-Amerika. Het land grenst in het noorden aan Colombia,
in het oosten en zuiden aan Peru, en in het westen aan de Stille Oceaan. Het land is genoemd naar de evenaar (in het Spaans: ecuador),
die het land doorsnijdt.
De hoofdstad van Ecuador is Quito, de grootste stad van het land is Guayaquil.
Geografie
De lengte van de landgrenzen is 2.010 kilometer (590 km met Colombia, 1420 km met Peru). De kustlijn meet 2.237 kilometer.
De Chimborazo in de Andes meet 6.310 meter, en is het hoogste punt van het land. Het land heeft een totale oppervlakte van 256.369 km2.
Daarvan bestaat 258.608 km2 uit land en 24.953 km2 uit water.
Het land wordt in vier zones verdeeld:
De kust bestaat uit vruchtbare grond die voor landbouw wordt gebruikt. Het gebied bevindt zich slechts enkele meters boven de zeespiegel
en bijgevolg zijn de temperaturen er hoog (tot 40 oC). In dit gebied ligt de grootste stad van het land: Guayaquil. De grootste in de Grote
Oceaan uitmondende rivier van Zuid-Amerika, de Guayas, heeft hier haar monding.
De Andes loopt door het midden van het land van noord naar zuid. In het hooggebergte liggen de hoofdstad Quito en de derde stad Cuenca,
op een hoogte van 2.500 meter. Het klimaat is daar mild. In het gebergte liggen ook enkele vulkanen die een hoogte van 5.000 tot 6.000 meter
bereiken. Een aantal daarvan is nog actief. Sinds 1999 is de vulkaan de Tungurahua weer actief. Regelmatig werpt hij rook en as tot 3 kilometer de lucht in.
Het Amazoneregenwoud ligt in het oosten van het land. Het klimaat is er tropisch: warm en vochtig. De vele rivieren in dit gebied zijn
allemaal vertakkingen van de Amazone.
De Galapagoseilanden worden als vierde zone van Ecuador beschouwd. Op deze eilanden hebben zich een unieke flora en fauna ontwikkeld.
Geschiedenis
Al lang voordat de Inca's zich in de 15e eeuw in het gebied vestigden bestonden er in Ecuador verschillende indiaanse culturen. De meesten
van hen woonden aan de kust en in de hooglanden. De belangrijkste stammen waren de expansionistische Caras aan de kust, en de meer vreedzame
Quitus in de hooglanden. De Caras, onder leiding van hun hoofdman Shyri, veroverden uiteindelijk de macht over de Quitus. Samen gingen zij
verder als de stam van de Shyri.
In de 15e eeuw vestigden de Inca's zich in Ecuador. Het hart van het Incarijk lag in Cuzco, waarvandaan het zich uitbreidde tot het
noordwesten van Argentinië, het noorden van Chili en het zuiden van Ecuador. In 1529 stierf de Incaleider Huayna Capac. Anders dan gebruikelijk
liet hij zijn rijk niet na aan één van zijn zoons, maar aan twee: Huascar kreeg het zuiden, dat Cuzco als centrum had. En Atahualpa kreeg het
noorden met het huidige Quito als centrum. Uiteindelijk wist Atahualpa Huascar gevangen te nemen. Atahualpa nam zijn intrek in Cajamarca (in het
huidige Peru), omringd door een enorm leger.
In 1534 veroverden de Spaanse conquistadores, onder leiding van Francisco Pizarro Ecuador. Inca's die Atahualpa een kwaad hart toedroegen
hadden Pizarro naar Cajamarca geleid, waar hij Atahualpa gevangen wist te nemen. Zijn leger kreeg daardoor geen orders meer en wist niet meer
wat te doen. De Spanjaarden vielen het leger bij verrassing aan. Tienduizenden Incasoldaten werden afgeslacht.
De Spanjaarden stichtten de stad Muy noble y muy leal ciudad de San Francisco de Quito (zeer hoogstaande en zeer loyale stad van Sint
Fransiscus van Quito), de huidige hoofdstad Quito. In de periode die volgde vormden de Spaanse kolonisten de nieuwe elite. De inheemse bevolking
werd door ziekten uitgedund, nadat zij door hard werken voor de Spaanse kolonisten ernstig verzwakt was geraakt.
Quito groeide in 300 jaar tijd uit tot een stad van rond de 10.000 inwoners. Op 10 augustus 1809 ontstond in deze stad voor het eerst de roep
om onafhankelijkheid van Spanje. In 1822 versloegen onafhankelijkheidsstrijders het Spaanse leger, en het land sloot zich vervolgens aan bij de
Republiek Groot-Colombia van Simón Bolívar. In 1830 viel die republiek uit elkaar, en werd Ecuador een onafhankelijke republiek.
De 19e eeuw kenmerkte zich door instabiliteit. Verschillende heersers volgden elkaar in snel tempo op. In 1860 lukte het de conservatieve
Gabriel García Moreno, met hulp van de katholieke Kerk, om de rust enigszins te herstellen. Aan het einde van die eeuw leefde de economie op,
doordat de cacao een belangrijk exportproduct werd. Dit leidde tot een verhuizing van bewoners van de hooglanden naar de cacaoplantages aan de
kust. Toen de behoefte aan cacao in de wereld weer afnam, leidde dat tot een nieuwe periode van politieke instabiliteit vanaf 1925.
Er kwamen verschillende dictatoriale regimes aan de macht, terwijl buitenlandse investeerders de Ecuadoraanse olie exploiteerden. De enorme
rijkdommen aan olie die het land bleek te herbergen leidde ertoe dat er geen democratische regimes meer aan de macht kwamen, totdat de olie-export
weer afnam. In 1979 kwam er voor het eerst een democratische regering. Deze regering kampte vanaf het begin met een grote economische crisis,
inflatie en groeiende schulden.
Sinds de jaren tachtig hadden verschillende presidenten bij hun aantreden tot doel de corruptie te bestrijden en de economie weer tot bloei
te brengen. De meesten slaagden daar niet in. In april 2005 werd de meest recente "staatsgreep" gepleegd, waarbij president Lucio Gutiérrez door
het parlement werd afgezet en plaats moest maken voor zijn vicepresident Alfredo Palacio.
In 1973 trad Ecuador toe tot de OPEC. Op 31 december 1992 trok het land zich echter weer terug, omdat het de contributie niet kon of wilde
betalen en omdat het de wens had om meer olie te produceren dan het OPEC-quotum toestond. In november 2007 trad het land wederom toe tot de OPEC.
Op 1 oktober 2010 werd de noodtoestand uitgeroepen nadat president Rafael Correa ontsnapte aan een poging van opstandige politieagenten hem te
ontvoeren. In de hoofdstad Quito waren enkele dagen demonstraties tegen bezuinigingen op de politiesalarissen, waarbij het tot gewapend treffen
tussen het leger en de rebellerende agenten kwam. Er waren ook plunderingen in Quito en Guayaquil.
Informatie op Wikipedia
Voor verdere informatie over Ecuador en de Galapagos eilanden, klik op:
Informatie op Wikipedia
of ga door naar Ecuador
of ga door naar Galapagos
of Ga terug naar boven